Doula-WERKt
Ervaringen
Hieronder een paar Doula-ervaringsverhalen van clienten die ik heb begeleid:
Ervaringsverhaal Fr.+ F. baby Berend
Na drie zware bevallingen werden we opnieuw zwanger van ons vierde kindje. En tegen die bevalling zagen we best op door de eerdere drie vacuümverlossingen.
Daarom wisten we deze keer één ding zeker: we gaan deze bevalling geheel anders aanpakken. We gingen op zoek naar een "coach", die ons zou kunnen helpen in de aanloop naar en tijdens de bevalling. Via www.Doula.nl kwamen we uit bij Doula Ivonne. Na een prettig kennismakingsgesprek besloten we om samen met Ivonne op reis te gaan naar onze bevalling. De maanden daarna is ze diverse keren bij ons op bezoek geweest om uitgebreid te bespreken hoe de vorige bevallingen waren geweest, wat we deze keer anders zouden kunnen doen, en wat haar rol zou worden tijdens de bevalling. Dat alles hebben we vastgelegd in een geboorteplan, dat ons vooraf rust gaf. Ivonne zou onze vaste steunpilaar worden tijdens de komende ziekenhuisbevalling met altijd wisselend personeel.
Op het moment van de eerste weeën hebben we Ivonne midden in de nacht gebeld om naar ons toe te komen. Deze keer was wederom een erg zware bevalling, maar mede door onze steunpilaar is ons kindje geheel op eigen kracht ter wereld gekomen. Na een lange werkdag heeft Ivonne moeder en baby goed verzorgd achtergelaten en is voldaan naar huis gegaan. En een paar weken later stond Ivonne voor de deur om ons kindje nogmaals te bewonderen en het geboorteverslag aan te bieden. Zo konden we onze zware maar succesvolle bevalling oneindig keer herbeleven, en later ook aan ons kindje precies voorlezen hoe zijn eerste schreden op deze wereld zijn verlopen!
Ervaringsverhaal Petra & Paul
Tijdens de zwangerschap dachten we veel na over de bevalling en hoe we zouden wensen dat die zou verlopen. Onze ervaring bij de verloskundigenpraktijk was niet zo geweldig positief (altijd gehaast, weinig persoonlijke aandacht). Vooral omdat het onze eerste zwangerschap betrof merkten we dat we behoefte hadden aan een soort ruggensteun, vangnet of iets dergelijks.
We hadden nog nooit van een Doula gehoord totdat we iemand erover hoorden praten op een feestje. De dag daarna hebben we meteen op de website gekeken en werden erg enthousiast over wat we lazen. Een paar dagen daarna hadden we onze eigen Doula gevonden! Al onze vragen en onzekerheden konden we bij haar kwijt. Er werd naar ons geluisterd en alles werd serieus genomen. We voelden ons daardoor ondersteund en dat was precies wat we nodig hadden, dat maakte de zwangerschap nog mooier! Contacten verliepen via de telefoon, mail of met bezoekjes. Dit verliep erg prettig. We hoefden nooit lang te wachten op een antwoord. Wat er beloofd werd, werd nagekomen!
Daarbij hebben we een geboorteplan gemaakt op verzoek van onze Doula. Dit was in het begin nogal moeilijk, vooral om ons iets voor te stellen bij de bevalling… Maar gaandeweg lukte dat toch. Het heeft ons een gevoel van zekerheid gegeven, een gevoel dat we niet alles uit handen hoefden te geven omdat we niet wisten wat er allemaal zou (kunnen) gaan gebeuren tijdens de bevalling. Nu hadden we er goed over nagedacht door het geboorteplan en hadden het gevoel dat we ons niet totaal over hoefden te leveren.
Tijdens de bevalling was onze Doula er vooral voor de ondersteuning en de hulp daar waar het nodig was. Het was erg fijn om te weten dat er nog iemand in huis was zodat wij ons alleen maar bezig hoefden te houden met de bevalling. De zaken daar omheen regelde zij! Wat ook erg fijn was, was dat ze na de bevalling zo lang bij ons bleef als dat nodig was, ze had geen haast om weg te komen en dat maakte dat de sfeer heerlijk ontspannen bleef.
Na de bevalling en evaluatie stond ze nog steeds voor ons klaar voor onze vragen en was nog steeds bereid om allerlei dingen voor ons uit te zoeken.
Ook had ze een bevallingsverslag gemaakt waar we erg blij mee waren omdat we een paar weken na de bevalling al best wat details kwijt waren. Het verslag is leuk om na te lezen en ook zeker voor ons kleintje als ze straks groot is!
Ervaringsverhaal van Bregje en de kleine Annika
Als je besluit in je eentje een kindje te gaan krijgen, is het natuurlijk meteen duidelijk dat er voor de bevalling wat geregeld moet worden. Hoewel het op zich een mooi en aantrekkelijk idee is je als een dier terug te trekken om een kindje te baren, zijn de bevallingsverhalen reëel genoeg om dit als mens niet in het hoofd te halen! Vrienden en familie wonen ver weg of vind ik niet geschikt om een bevalling mee te doorstaan, dus wat was ik blij toen ik op doula.nl las over de oplossing een Doula bij de bevalling te vragen!
De Doula's zijn nog dun gezaaid in Nederland, maar ik had geluk, Ivon werkt in mijn regio en woont op een flinke steenworp afstand. Het is even onwennig een Doula te bellen in de wetenschap dat je iemand gaat uitnodigen met jou een heel intieme situatie te gaan beleven, maar dat wat ik over Ivon las en zag wekte vertrouwen en dus maakten we een kennismakingsafspraak. In de maanden die volgden zouden we elkaar regelmatig gaan zien om zo een band op te bouwen die tijdens een bevalling goed kan werken. We drinken thee, hebben het over de zwangerschap, Ivon brengt boeken en kennis mee over gezondheid tijdens de zwangerschap, ervaringen over bevallingen en aanstaand moederschap, en ik, ik zit onder invloed van de hormonen te dromen over het kindje in mijn buik. Een meisje, dat weet ik zeker…! Ivon brengt mee, maar laat het open wat ik ervan wil gebruiken, dat is prettig en relaxed, want grote delen van de zwangerschap breng ik op gevoel door en dat vind ik genoeg. In mijn werk lees en denk ik veel na, juist de zwangerschap wilde ik op gevoel doen! Ivon begrijpt dat en steunt me daarin.
De weken en maanden vliegen voorbij. Met Ivon heb ik een geboorteplan gemaakt. Ook daarin zijn mijn wensen en ideeën minimaal, wat ik vooral wil is de rust van de zwangerschap bewaren en daarop drijven tijdens de bevalling. Het wordt als het kan een thuisbevalling, we zijn er helemaal klaar voor!
En enkele dagen voor de uitgerekende datum is het dan zover. Althans, dat blijkt enkele uren later, want ik zit nietsvermoedend een serie op dvd te kijken nadat ik laat in de middag nog naar de verloskundige ben geweest. Er lijkt iets van voorwee begonnen te zijn, maar de verloskundige heeft gezegd dat het dan evengoed nog wel dagen kan duren voordat er echt iets begint, dus daarop heb ik me ingesteld. Ik ben aan aflevering 1 begonnen en bij aflevering 6 moet ik de dvd toch om de vijf minuten stoppen, opstaan en mezelf wat afleiden door te lopen. Goh, pittig die voorweeën, denk ik nog, dat wordt nog wat als het echt begint (de gemiddelde zwangere heeft dusdanig veel bevallingsverhalen gelezen dat het beeld van wat je te wachten staat vrij grootse proporties heeft aangenomen…). Uiteindelijk heb ik na een paar uurtjes "voorweeën" op advies van mijn in Frankrijk wonende moeder toch de Doula gebeld, en natuurlijk is Ivon er heel snel. En dan begint het ook direct menes te worden. Ik herinner me nog een laatste kopje thee (heb ik daar iets van gedronken?!) en Ivon die me helpt bij het opvangen van de weeën. Inmiddels is ook de verloskundige gearriveerd. Net op tijd, want ik krijg persdrang en om een lang verhaal wat korter te maken: ik blijk al volledige ontsluiting te hebben en we moeten naar het ziekenhuis omdat de baby (ik wist trouwens inmiddels zeker dat het een jongetje zou worden, tja die hormonen, goede kansberekenaar die daar nog een speld tussen krijgt) in het vruchtwater blijkt te hebben gepoept. Wat is Ivon op dat moment - letterlijk en figuurlijk - een steun en rots in de branding! Ze rijdt me rustig naar het ziekenhuis, mij bemoedigend toesprekend. Ik heb de overgang tussen thuis en ziekenhuis, op het tegenhouden van de persweeën na, als heel soepel ervaren.
Niet lang daarna wordt mijn dochter Annika geboren. Wat een schat op mijn buik, even is er geen doula, geen wereld, niets, alleen zij en ik. Dan bel ik een goede vriend/Annika's papa, daarna mijn moeder: dierbaren die toch snel op de hoogte moeten worden gebracht van de goede afloop. Al die tijd is Ivon in mijn buurt, geeft me te drinken, en verwerkt met mij de eerste indrukken. Gewoon door er te zijn. Later hebben mensen mij weleens gevraagd of het niet naar was er alleen voor te staan bij de bevalling, en heb ik oprecht kunnen antwoorden dat ik mijn dierbare familie en vrienden geen moment heb gemist. Door Ivon's krachtige en tegelijkertijd bescheiden aanwezigheid en ondersteuning is het een voor mij perfect gelopen bevalling geworden waar ik met veel genoegen aan terugdenk!
Hieronder een paar Doula-ervaringsverhalen van clienten die ik heb begeleid:
Ervaringsverhaal Fr.+ F. baby Berend
Na drie zware bevallingen werden we opnieuw zwanger van ons vierde kindje. En tegen die bevalling zagen we best op door de eerdere drie vacuümverlossingen.
Daarom wisten we deze keer één ding zeker: we gaan deze bevalling geheel anders aanpakken. We gingen op zoek naar een "coach", die ons zou kunnen helpen in de aanloop naar en tijdens de bevalling. Via www.Doula.nl kwamen we uit bij Doula Ivonne. Na een prettig kennismakingsgesprek besloten we om samen met Ivonne op reis te gaan naar onze bevalling. De maanden daarna is ze diverse keren bij ons op bezoek geweest om uitgebreid te bespreken hoe de vorige bevallingen waren geweest, wat we deze keer anders zouden kunnen doen, en wat haar rol zou worden tijdens de bevalling. Dat alles hebben we vastgelegd in een geboorteplan, dat ons vooraf rust gaf. Ivonne zou onze vaste steunpilaar worden tijdens de komende ziekenhuisbevalling met altijd wisselend personeel.
Op het moment van de eerste weeën hebben we Ivonne midden in de nacht gebeld om naar ons toe te komen. Deze keer was wederom een erg zware bevalling, maar mede door onze steunpilaar is ons kindje geheel op eigen kracht ter wereld gekomen. Na een lange werkdag heeft Ivonne moeder en baby goed verzorgd achtergelaten en is voldaan naar huis gegaan. En een paar weken later stond Ivonne voor de deur om ons kindje nogmaals te bewonderen en het geboorteverslag aan te bieden. Zo konden we onze zware maar succesvolle bevalling oneindig keer herbeleven, en later ook aan ons kindje precies voorlezen hoe zijn eerste schreden op deze wereld zijn verlopen!
Ervaringsverhaal Petra & Paul
Tijdens de zwangerschap dachten we veel na over de bevalling en hoe we zouden wensen dat die zou verlopen. Onze ervaring bij de verloskundigenpraktijk was niet zo geweldig positief (altijd gehaast, weinig persoonlijke aandacht). Vooral omdat het onze eerste zwangerschap betrof merkten we dat we behoefte hadden aan een soort ruggensteun, vangnet of iets dergelijks.
We hadden nog nooit van een Doula gehoord totdat we iemand erover hoorden praten op een feestje. De dag daarna hebben we meteen op de website gekeken en werden erg enthousiast over wat we lazen. Een paar dagen daarna hadden we onze eigen Doula gevonden! Al onze vragen en onzekerheden konden we bij haar kwijt. Er werd naar ons geluisterd en alles werd serieus genomen. We voelden ons daardoor ondersteund en dat was precies wat we nodig hadden, dat maakte de zwangerschap nog mooier! Contacten verliepen via de telefoon, mail of met bezoekjes. Dit verliep erg prettig. We hoefden nooit lang te wachten op een antwoord. Wat er beloofd werd, werd nagekomen!
Daarbij hebben we een geboorteplan gemaakt op verzoek van onze Doula. Dit was in het begin nogal moeilijk, vooral om ons iets voor te stellen bij de bevalling… Maar gaandeweg lukte dat toch. Het heeft ons een gevoel van zekerheid gegeven, een gevoel dat we niet alles uit handen hoefden te geven omdat we niet wisten wat er allemaal zou (kunnen) gaan gebeuren tijdens de bevalling. Nu hadden we er goed over nagedacht door het geboorteplan en hadden het gevoel dat we ons niet totaal over hoefden te leveren.
Tijdens de bevalling was onze Doula er vooral voor de ondersteuning en de hulp daar waar het nodig was. Het was erg fijn om te weten dat er nog iemand in huis was zodat wij ons alleen maar bezig hoefden te houden met de bevalling. De zaken daar omheen regelde zij! Wat ook erg fijn was, was dat ze na de bevalling zo lang bij ons bleef als dat nodig was, ze had geen haast om weg te komen en dat maakte dat de sfeer heerlijk ontspannen bleef.
Na de bevalling en evaluatie stond ze nog steeds voor ons klaar voor onze vragen en was nog steeds bereid om allerlei dingen voor ons uit te zoeken. Ook had ze een bevallingsverslag gemaakt waar we erg blij mee waren omdat we een paar weken na de bevalling al best wat details kwijt waren. Het verslag is leuk om na te lezen en ook zeker voor ons kleintje als ze straks groot is!
Ervaringsverhaal van Bregje en de kleine Annika
Als je besluit in je eentje een kindje te gaan krijgen, is het natuurlijk meteen duidelijk dat er voor de bevalling wat geregeld moet worden. Hoewel het op zich een mooi en aantrekkelijk idee is je als een dier terug te trekken om een kindje te baren, zijn de bevallingsverhalen reëel genoeg om dit als mens niet in het hoofd te halen! Vrienden en familie wonen ver weg of vind ik niet geschikt om een bevalling mee te doorstaan, dus wat was ik blij toen ik op doula.nl las over de oplossing een Doula bij de bevalling te vragen!
De Doula's zijn nog dun gezaaid in Nederland, maar ik had geluk, Ivon werkt in mijn regio en woont op een flinke steenworp afstand. Het is even onwennig een Doula te bellen in de wetenschap dat je iemand gaat uitnodigen met jou een heel intieme situatie te gaan beleven, maar dat wat ik over Ivon las en zag wekte vertrouwen en dus maakten we een kennismakingsafspraak. In de maanden die volgden zouden we elkaar regelmatig gaan zien om zo een band op te bouwen die tijdens een bevalling goed kan werken. We drinken thee, hebben het over de zwangerschap, Ivon brengt boeken en kennis mee over gezondheid tijdens de zwangerschap, ervaringen over bevallingen en aanstaand moederschap, en ik, ik zit onder invloed van de hormonen te dromen over het kindje in mijn buik. Een meisje, dat weet ik zeker…! Ivon brengt mee, maar laat het open wat ik ervan wil gebruiken, dat is prettig en relaxed, want grote delen van de zwangerschap breng ik op gevoel door en dat vind ik genoeg. In mijn werk lees en denk ik veel na, juist de zwangerschap wilde ik op gevoel doen! Ivon begrijpt dat en steunt me daarin.
De weken en maanden vliegen voorbij. Met Ivon heb ik een geboorteplan gemaakt. Ook daarin zijn mijn wensen en ideeën minimaal, wat ik vooral wil is de rust van de zwangerschap bewaren en daarop drijven tijdens de bevalling. Het wordt als het kan een thuisbevalling, we zijn er helemaal klaar voor!
En enkele dagen voor de uitgerekende datum is het dan zover. Althans, dat blijkt enkele uren later, want ik zit nietsvermoedend een serie op dvd te kijken nadat ik laat in de middag nog naar de verloskundige ben geweest. Er lijkt iets van voorwee begonnen te zijn, maar de verloskundige heeft gezegd dat het dan evengoed nog wel dagen kan duren voordat er echt iets begint, dus daarop heb ik me ingesteld. Ik ben aan aflevering 1 begonnen en bij aflevering 6 moet ik de dvd toch om de vijf minuten stoppen, opstaan en mezelf wat afleiden door te lopen. Goh, pittig die voorweeën, denk ik nog, dat wordt nog wat als het echt begint (de gemiddelde zwangere heeft dusdanig veel bevallingsverhalen gelezen dat het beeld van wat je te wachten staat vrij grootse proporties heeft aangenomen…). Uiteindelijk heb ik na een paar uurtjes "voorweeën" op advies van mijn in Frankrijk wonende moeder toch de Doula gebeld, en natuurlijk is Ivon er heel snel. En dan begint het ook direct menes te worden. Ik herinner me nog een laatste kopje thee (heb ik daar iets van gedronken?!) en Ivon die me helpt bij het opvangen van de weeën. Inmiddels is ook de verloskundige gearriveerd. Net op tijd, want ik krijg persdrang en om een lang verhaal wat korter te maken: ik blijk al volledige ontsluiting te hebben en we moeten naar het ziekenhuis omdat de baby (ik wist trouwens inmiddels zeker dat het een jongetje zou worden, tja die hormonen, goede kansberekenaar die daar nog een speld tussen krijgt) in het vruchtwater blijkt te hebben gepoept. Wat is Ivon op dat moment - letterlijk en figuurlijk - een steun en rots in de branding! Ze rijdt me rustig naar het ziekenhuis, mij bemoedigend toesprekend. Ik heb de overgang tussen thuis en ziekenhuis, op het tegenhouden van de persweeën na, als heel soepel ervaren.
Niet lang daarna wordt mijn dochter Annika geboren. Wat een schat op mijn buik, even is er geen doula, geen wereld, niets, alleen zij en ik. Dan bel ik een goede vriend/Annika's papa, daarna mijn moeder: dierbaren die toch snel op de hoogte moeten worden gebracht van de goede afloop. Al die tijd is Ivon in mijn buurt, geeft me te drinken, en verwerkt met mij de eerste indrukken. Gewoon door er te zijn. Later hebben mensen mij weleens gevraagd of het niet naar was er alleen voor te staan bij de bevalling, en heb ik oprecht kunnen antwoorden dat ik mijn dierbare familie en vrienden geen moment heb gemist. Door Ivon's krachtige en tegelijkertijd bescheiden aanwezigheid en ondersteuning is het een voor mij perfect gelopen bevalling geworden waar ik met veel genoegen aan terugdenk!
